Saya rasa saya jenis agak lepas mulut. Biadap kata orang tua. Sentap kata keluarga debat. Lazer kata orang kampung. Ada juga yang cakap saya ni, ‘very outspoken’.
Ada kawan yang cakap, saya ni terlebih jujur. Saya akan cakap apa yang betul walaupun itu menyakitkan hati. Saya pernah jawab pada seseorang yang tanya kenapa saya begini, terus saja saya katakan,
“Keliling aku sudah terlalu ramai manusia hipokrit. Mulut manis depan kita, tapi belakang bawa cerita, mengumpat tak tentu hala. Biarlah aku jadi seorang yang mulutnya lepas kata, sebab apa yang aku cakap tu, sebolehnya aku katakan benda yang betul. Orang nak benci? Haha, bencilah. Aku tak kisah pun orang benci aku”
Hahaha. Sebabnya, saya akan cakap apa yang saya fikir. Kadang-kadang tak sempat nak fikir patut dicakap atau tak, tup-tup dah terkeluar dari mulut. Ops, sangat bahaya.
Sedang cuba mengawal. Selalu insaf. Maaf pada yang terasa hati.
Bila kerja ni, lagi lah bahaya. Berhadapan dengan ramai customer yang tak terjangka gaya dan ragam, saya selalu menahan hati supaya tak terlebih ramah lalu terkeluar perkataan yang menyakitkan hati.
Selalunya bila customer dah keluar dari kedai, barulah saya merungut pada staf yang jadi partner saya shif tu. Hehe.
Ada satu situasi yang buat saya tersenyum simpul bila teringat.
Lelaki : Dik, bagi Dunhill 14.
Gadis : Takda.
Lelaki : Laa. Marlboro 14 lah. Merah.
Gadis : Takda jugak. Kan mula bulan Jun semua rokok 14 dah takleh jual.
Lelaki : Memang lah, tapi hari ni kan baru 28 hari bulan. Hangpa sorokkan rokok 14 ka?
Gadis : Haha, takdak kerja saya nak buat macam tu. Tanya manager saya lah, bang.
Ni Marlboro Lite 14 ja ada lagi. Mau?
Lelaki : Haa, boleh lah. Mai sekotak.
Lalu saya dengan gaya comel ambil rokok yang diminta. Cuma tak suka bila customer nak Salem. Sebab rokok Salem di rak atas sekali. Tak sampai loh. Samaada kena meloncat sikit, atau kena berdiri atas kotak.
Sambil ambil duit, saya masih beramah
Gadis : Bang, ada beza ka rokok 20 dengan 14?
Lelaki : Isk hang ni. Aku luku pala (kepala) baru tau. Mesti la ada beza. Beza tang harga. Hehe. Tu ja la.
Gadis : Tapi sama ja bang. Nanti mati paru-paru hitam jugak. Dah la sperma jadi kurang subur. Sama ja la rokok 14 ka 20 ka.
Lelaki tu terus buat muka tercengang. Memandang saya tanpa kelip. Alamak, saya dah takut bagai nak mati. Habis lah, mesti kena marah sebab celupar. Huhu.
Lelaki : Betul jugak noh. Takpa lah macam tu. Aku tak jadi beli. Chewing gum kat mana?
Saya senyum melebar. Rasa nak gelak. Tapi tahankan saja.
Lelaki : Aku nak berenti merokok lah. Bulan depan nak kawen.
Haha. Patutlah. Dia jadi seram sebab saya ada sebut sperma jadi kurang subur kot. Baguslah, moga lelaki tu mampu berhenti merokok.
Notakaki : Dia berjaya berhenti merokok selama dua hari. Tiga hari kemudian dia mai beli Dunhill 20.