hikayat padil-ain 15september2012

pada suatu hari, pakcik padil cakap, 'eh rasa macam duit gaji bulan ni ada lebih pulak. bulan lepas dah beli handphone. sebelum tu beli tilam. bulan ni dah taktau nak buat apa.'

pakcik padil jalan-jalan. tiba-tiba lalu satu kedai,

'eh sejak bila ada kedai emas kat sini. fuiyo awek jaga kedai cun pulak. nak masuk lah boleh usha-usha.'

awek kedai emas : ya encik, mai la beli. nanti boleh dapat nombor telefon saya (sambil senyum-senyum)

pakcik padil cakap, 'saya nak beli cincin satu. yang mana-mana pun takpa, asalkan dapat nombor adik manis ni'.

(gambar ehsan google)

pakcik padil : mak, cheq beli barang ni. lawa dak?

makcik : hang ni nama ja sekolah agama. tak belajaq ka? lelaki kan tak boleh pakai cincin emas. mai sini kat mak cincin tu, mak pi bagi kat nurul la. kesian jari dia kosong ja.

pakcik : kami mai ni nak bagi cincin kat anak hangpa. boleh dak? kalau tak boleh pun bagi boleh jugak. kami takdak anak perempuan, taktau nak bagi cincin ni kat sapa. mak depa jari lebaq. tak muat.

baba : haa boleh, boleh. cincin ja ka? rantai tangan ka rantai leher ka, takdak? kalau cincin macam rosmah mansor pun baguih jugak.

pakcik : amboi.

 makcik : nurul, mai sini. makcik nak bagi hadiah. simpan elok-elok naa jangan buang merata. lepas ni jangan gedik-gedik pi mengorat merata.

ain : terima kasih la naa mai jalan-jalan kat rumah kami. lepas ni boleh kita gosip-gosip panjang sikit. la ni takdan.

sekian.